Alles raast, de wind waait

‘Pf nou’, zegt Lev. ‘Het is wel druk.’
Hij veegt zijn hand over zijn voorhoofd, alsof hij net is komen aanrennen. ‘Ik heb gister ook tot heel laat doorgewerkt dus…’  De rest van zijn zin wuift hij weg. Voorop zijn stoel zit hij. Zijn handen liggen op zijn knieën. Mijn eigen ademhaling verhoogt iets, ik kijk op de klok. Stress is besmettelijk.

---

Meer lezen